Ούτε να «σώζει», ούτε να «ρίχνει»...

Καταρχάς να ξεκαθαρίσουμε ότι κανένας ΠΑΟΚ δεν μπορεί να "ρίξει", όπως και καμία ΑΕΚ ή Ολυμπιακός να "σώσει" τον Παναθηναϊκό. Τουλάχιστον δεν πρέπει να συμβαίνει έτσι. Ιστορικά, αυτό είναι ένα βάρος που δεν θα έπρεπε να αναλογεί σε καμία ομάδα.

Του Θοδωρή Τσούτσου

Ούτε ο ΠΑΟΚ μπορεί να το "κουβαλάει", δεν είναι πρέπον για εκείνον και ασφαλώς δεν είναι και σωστό, διότι δεν είναι εκείνος υπεύθυνος για όσα περνάει ο Παναθηναϊκός. Ούτε οι ομάδες που ψήφισαν υπέρ της αλλαγής, ας πούμε ΑΕΚ και Ολυμπιακός κυρίως, χρειάζεται να έχουν το "παράσημο", που κάπως, κάπου, κάποτε μπορεί να είναι και παρεξηγήσιμο. Αν όχι από τώρα...

Με λίγα λόγια, η διαδικασία δεν μπορεί να είναι αυτή. Η σωτηρία του Παναθηναϊκού και οποιαδήποτε άλλης ομάδας, δεν είναι σωστό να περνάει μέσα από αποφάσεις άλλων συλλόγων. Διότι πρόκειται για αποφάσεις ανθρώπων, που δεν έχουν αυτόν το ρόλο και οποίες τελικά ακολουθούν ομάδες, όχι τους ίδιους. Μπορεί όχι τώρα, αλλά σίγουρα στο μέλλον. Σε 2-3 χρόνια, δεν χρειάζεται να πάμε μακριά.

Υπάρχουν όργανα, υπάρχουν ομοσπονδίες, υπάρχει διεθνής οδηγία, υπάρχουν τέλοσπαντων τρόποι ώστε να μην χρειαστεί κάποιος να επικαλεστεί τον υποβιβασμό του πατώντας στο άλλοθι που τού δίνει ο αντίπαλος. Η Super League, οι σύλλογοι μεταξύ τους, δεν θα έπρεπε να μπορούν να μπουν σε αυτές τις διαδικασίες. Αντιλαμβάνεται κανείς ότι με τα συμφέροντα που υπάρχουν, είναι διαβλητές.

Πάμε παρακάτω. Οι ομάδες που ψήφισαν την νομιμότητα, δεν χρειάζεται να απολογηθούν σε κανέναν. Στήριξαν, έτσι κι αλλιώς, την απόφαση που είχε ληφθεί το καλοκαίρι και στην οποία τότε, συμμετείχαν όλοι. Το νόμιμο, δεν μπορεί να είναι λάθος, ή να επικρίνεται. Έχουμε, ειδικά φέτος, μπουχτίσει από ενέργειες κατά της νομιμότητας στο ελληνικό ποδόσφαιρο.

Οι ομάδες, όμως, που ψήφισαν αρνητικά στην πρόταση για αλλαγή ποινής, που βέβαια θα εξυπηρετούσε κυρίως τον Παναθηναϊκό, με γνώμονα το συμφέρον τους, οικονομικά ή συναισθηματικά, στην ουσία έχουν ψηφίσει τον δικό τους "υποβιβασμό". Διότι δεν έχουν κανένα πρόβλημα να συμμετάσχουν σε μια απαξιωμένη ποδοσφαιρική κοινωνία. Ακόμη περισσότερο σε σχέση αυτήν που βιώνουν τώρα.

Συνέβη και με την ΑΕΚ. Είχε συμβεί και με τον Άρη. Με τον Ηρακλή. Κάποιοι, όχι κόσμος μέσα στη μάζα που έχει να διαχειριστεί διαφορετικού είδους συναισθήματα, αλλά άνθρωποι του ποδοσφαίρου να χαίρονται με τον ξεπεσμό τους. Χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι στην ουσία είναι σαν να προδικάζουν και τον δικό τους.

Κανονικά τον Παναθηναϊκό και όλες τις ομάδες αυτού του διαμετρήματος, δεν πρέπει να προσπαθείς ούτε να τις "ρίξεις" ούτε να τις σώσεις. Πρέπει να προσπαθείς να τις κερδίσεις. Με αυτή τη λογική, τη νοοτροπία, πιθανότατα οι αποφάσεις θα είναι πιο σωστές. Ποδοσφαιρικά, αγωνιστικά.

Θα είναι και δίκαιες; Αυτό είναι άλλο θέμα. Αφορά κυρίως σε οικονομικά κριτήρια, αφορά στην τελική την ίδια την ομάδα. Δηλαδή, τον ίδιο τον Παναθηναϊκό...

Όσο για την ανακοίνωση, ο Παναθηναϊκός θα έπρεπε να έχει ξεμείνει από λόγια. Χρειάζονται μόνο πράξεις. Αλλά και του ΠΑΟΚ, που έμοιαζε με... φιλικό χτύπημα στην πλάτη, δεν ήταν και πολύ χρήσιμη. Σε ποιους απευθυνόταν, δηλαδή;